Hari ini sempat berbual bersama seorang rakan yang berkecimpung dalam bidang pendidikan kanak-kanak. Kami berbual panjang.
Bercerita mengenai perbezaan bahan permainan dan bahan pengajaran kanak-kanak yang dijual di pasaraya besar untuk belian umum dan yang dijual khas untuk pengusaha tadika.
+Pasaraya dan kedai mahir menjual barang untuk kanak-kanak.
+Pengusaha tadika mahir memilih barang belian untuk kanak-kanak.
Barang mainan dan bahan belajar pilihan pengusaha tadika tidak sama dengan pilihan umum. Pilihan umum biasanya dibeli oleh ibu bapa atau ahli keluarga untuk kegunaan kanak-kanak di rumah.
Manakala pengusaha tadika pula membeli mainan dan bahan pendidikan kanak-kanak untuk digunakan di sekolah. Mereka memerlukan barang yang berbebza dengan apa yang dipilih oleh ibu bapa.
Antara faktor yang diambil kira ialah:
1. Suasana pembelajaran berkumpulan di sekolah. Bilangan anak tidak ramai di rumah.
2. Suasa pembelajaran berpandukan kandungan di sekolah. Kandungan aktiviti di rumah adalah santai.
3. Objektif pembelajaran untuk dicapai di dalam kelas. Tiada sebarang objektif yang spesifik di rumah.
4. Aktiviti yang melibatkan pembangunan kemahiran secara pemerhatian berkala oleh guru, tidak berlaku di rumah.
Faktor ini menyebabkan pemilihan barang mainan dan alat bantuan mengajar yang dibeli oleh ibu bapa dan ahli keluarga TIDAK SAMA dengan apa yang dibeli oleh pengusaha tadika.
