KISAH KASIH merupakan siri artikel khusus untuk ibu, ayah dan guru-guru dalam kerangka pendidikan, hidup dan perkembangan anak-anak.
RUANG IMAGINASI DAN KESEIMBANGAN DALAM REALITI
Apabila anak kita menceritakan sesuatu perkara yang berlaku di tadika, berikan peluang untuk mereka bercerita. Dengar dahulu. Biarkan anak kita selesai bercerita.
Memang anak-anak tidak menipu. Namun, anak-anak kecil masih belum mempunyai ‘sense of time’ yang betul. Adakalanya, ‘exaggeration’ membawa kepada ‘imagination’.
Sebaiknya, apabila ada cerita yang agak mengelirukan atau kurang enak, diam sahaja. Ambil masa untuk menyemak. Ada baiknya semak terus dengan guru berkenaan.
Dalam situasi ini, kita sebagai ibu, ayah dan guru juga, perlu melihat banyak perkara. Untuk beberapa hal yang khusus, kita fokuskan kepada jalan penyelesaian.
Izinkan saya berkongsi tentang anak saya sendiri. Saya ada 6 orang anak (sehingga 2016).
Anak saya yang berumur 3 tahun sering menggunakan perkataan ‘tadi’ untuk merujuk kepada semalam. Anak saya yang berumur 5 tahun pula menggunakan ‘semalam’ untuk merujuk kepada minggu lepas dan bulan lepas.
Pernah satu ketika, saya diceritakan. Ada seorang anak bercerita kepada ibunya bahawa dia dikurung di dalam bilik bawah tanah oleh gurunya. Keesokan harinya, apabila ibunya menyemak dengan guru sekolah, barulah beliau faham bahawa ‘bilik bawah tanah’ yang dimaksudkan ialah perpustakaan sekolah yang terletak di tingkat bawah bangunan sekolah.
Apabila anak-anak menceritakan perkara yang kurang baik, pendekatan rasional perlulah diambil segera.
1. Maklumkan kepada anak apa yang boleh dilakukan sekiranya perkara itu berlaku lagi.
Sekiranya situasi itu membahayakan keselamatan, segera beritahu, laporkan atau maklumkan kepada orang dewasa yang berdekatan.
2. Pastikan anak tahu nama guru kelas atau guru besar sekolah.
Ibu, ayah dan guru mesti sama-sama memastikan bahawa anak-anak faham bahawa guru dan ibu bapa adalah orang-orang yang akan sentiasa menyokong anak-anak dalam apa juga situasi.
.
Teks oleh : Noraminah Omar
